DE
PRODUCTIE
M
Productiemanager Bennie Bus
"Samen je verbeteringen voor elkaar blijven krijgen."

Een ‘productiemanager’ – dat is een functietitel die zich niet eenvoudig laat omschrijven, omdat de invulling ervan per organisatie enorm verschilt, en afhankelijk is van een veelvoud aan factoren. Bijvoorbeeld het organigram: de indeling in afdelingen en verantwoordelijkheden in een bedrijf. En de ontwikkeling: van de wijze van produceren, de mate van economisch succes, en ook die van de persoon die de functie vervult (en die van zijn of haar collega’s). Van kwaliteiten en persoonlijkheden – van taken aantrekken, of juist delegeren. Eenvoudigweg zeggen ‘een productiemanager is verantwoordelijk voor de productie, zowel kwantitatief als kwalitatief – dat is onvoldoende om het werk van Bennie Bus, productiemanager bij Gunnebo, te omschrijven.

Om te beginnen, een stap terug in de tijd. Bennie Bus: “In mei 2007 vertrok de toenmalige productiemanager. De productie werd door Andy Puhl, de Plantmanager, ingedeeld in 3 hoofdafdelingen: het ‘voorwerk’ met de bankwerkerij en het buigen, met Gilbert Koenders aan het roer, de ‘lasploeg’, waar ik de verantwoordelijkheid voor kreeg, en het gedeelte vanaf de schilders tot aan de expeditie – met Wim Lobeek. Eerder, toen Andy Plantmanager werd, had ik de productieplanning overgenomen, en binnen onze organisatiestructuur en werkwijze betekent dat ook een nauwe samenwerking met klanten. “

“De crisistijd brak aan, en daarmee kwamen ook vragen over onze efficiëntie, ons proces. De ‘Verbetergroep’, voor Continuous improvement werd opgericht. En we kregen advies van organisatiedeskundigen op het gebied van Lean produceren en werken. We waren daar aanvankelijk wat sceptisch over, maar zagen al snel dat het heel succesvol was. De invulling van de serieproductie waarmee we een begin hadden gemaakt – daar waren we toen nog vrij grondstoffelijk in. ‘Voor dat werk is iemand nodig’. We zijn pas gaandeweg gaan kijken naar takttijden, cyclustijden – de theoretische benadering. Het gelijkschakelen van de workload per medewerker en per processtap. En Kaizens – per afdeling gericht kijken naar verbetermogelijkheden. Probleemoplossing via 8d, product-introducties volgens PPAP. Allemaal nieuwe werkwijzen die vroegen om nauwkeurig management, en dus ook meer administratie. “

“Dat zware wiel dat we zo in beweging hadden gezet en aan het draaien waren – dat moest blijven draaien. Er was een aanpassing in de organisatie nodig. Er was veel meer werk bij Continuous improvement, en Wim Lobeek, die daar veel ervaring mee had, ging daar voltijds aan werken. Gilbert Koenders ging werken aan ‘Global Support’ in samenwerking met, en bij NCR, een belangrijke klant voor ons. En de productie – dat lag mij wel. Het leiding geven, met mensen om gaan. Ad hoc, iedere dag iets anders. En dat is waarom ik nu productiemanager ben.”


“Mijn ambitie is om een leuke, goede en professionele werksfeer te hebben – professioneel, maar niet zo stringent doorgevoerd dat het knellend werkt, ten koste gaat van een zekere flexibiliteit, of zelfs plezier in ons werk. Maar uiteindelijk zijn het onze klanten, die ons salaris betalen. We zijn onderdeel van een groep (Gunnebo) die ons impulsen en input geeft. Onze organisatie is compact, en ik overleg veel met Andy Puhl. Daardoor krijg ik veel mee van de beleidsvragen voor ons als organisatie, en daar handel ik naar. Ik heb niet op de werkvloer gewerkt als productiemedewerker – ik ben in die zin niet ‘een van de jongens’. Ik heb enige afstand, kan wat rationeler zijn in wat ik doe. En als er een verandering moet worden doorgevoerd die iets minder populair is, maar wel noodzakelijk, dan vraag je daar begrip voor bij de mensen. Je legt het waarom uit, en maakt het bespreekbaar.”

“Het voordeel van onze manier van werken is ook, dat ik als productiemanager veel contact heb met onze klanten. Zo kan ik de wensen van klanten goed afstemmen met de productie. De klant staat centraal. Als die een klacht heeft, dan kan en zal ik direct zorgen dat het goed komt. Maar andersom kan ik ook in gesprek gaan met een klant, en aangeven wat een bepaalde wens betekent vanuit het oogpunt van productie. Aangeven dat die voorgestelde verandering misschien minder meerwaarde brengt dat gedacht werd. Uiteindelijk ligt de beslissing bij de klant. Maar je houdt elkaar in die zin scherp.”


In de fabriek werken zo’n 200 mannen. Daaronder 20 teamleiders, en 2 ploegbazen. Het doel: praktisch en resultaatgericht, met behulp van het bestaande (en ook complexe) proces, werken aan volume en kwaliteit. Het is een productiebedrijf, en niet iedereen zal een, uiteindelijk niet zichtbare, kluis in een PIN-automaat een aansprekend product vinden. Maar in een bedrijf waar mensen elkaar met respect behandelen, en waar het economisch goed gaat, overheerst uiteindelijk toch een eergevoel, een trots op wat gemaakt wordt, de zorg voor wat geproduceerd wordt. Over het algemeen kun je bij Gunnebo spreken van een gevoel van ‘wij’. En vanuit die fabriek komen meningen, ervaringen en voorstellen hoe het beter kan. Vanuit zijn perspectief bevindt Bennie Bus zich dus in het ‘midden’, als centrum van zowel een meer praktische kant, als een commerciële en beleidsmatige kant. Hij voegt daar de theoretische achtergrond vanuit zijn HBO opleiding (HTS Productietechniek en Technische bedrijfskunde) aan toe, samen met een positieve kijk op het voordeel van nieuwe ontwikkelingen (nieuwe kennis), en een resultaatgerichte instelling.

“Ik ben trots wat we met elkaar bereikt hebben. Maar dat is geen comfortsituatie. In onze wereld in West-Europa kun je als bedrijf niet een paar jaar teren op wat je bereikt hebt. Je moet je voordelen en je verbeteringen voor elkaar blijven krijgen. Een efficiëntere productie. Meer kwaliteit. In de breedste zin van het woord – letterlijk, maar ook indirect, doordat medewerkers zich prettiger voelen, meer aandacht hebben voor hun werk, zich minder ziek melden. Hoe mooi is het immers als het werk op een prettige manier kan? Maar de ontwikkelingen gaan door, en dat vraagt ook om een andere manier van denken. In 2012 hebben we de teamleiders gevraagd opnieuw te solliciteren, in het kader van de voortschrijdende invoering van Lean. De vraag was: vind je die nieuwe functie bij je passen? Een aantal mensen gaf eerlijk toe dat dat twijfel bij hun bracht. Je wilt bepaalde veranderingen binnen de productie bewerkstelligen. Daarvoor heb je teamleiders nodig die daarin voorop willen lopen. Veranderingen die niet voortkomen uit een wens om mensen te kwellen, maar uit een behoefte van de klant, een behoefte van de groep. In die zin zijn we soms slechts boodschapper, maar het moet wél gebeuren. “

“Ik ben heel resultaatgericht, oplossingsgericht. Ik zal snel naar een oplossing zoeken, een probleem is voor mij geen belemmering, maar het begin van het zoeken naar een antwoord. Van nature ben ik niet erg geduldig. Maar wat ik door de jaren heb ontwikkeld – dat heeft me geduld geleerd, en ook op waarde leren schatten. Rationeel kan ik denken ‘ik ben er klaar mee’. Maar toch ga ik dan in gesprek, en dat brengt je soms tot andere inzichten, door het perspectief van de ander te leren begrijpen. Dat is een vaardigheid waar ik veel aandacht aan heb besteed, energie in heb gestoken. Bespreekbaarheid, en onderling vertrouwen – dat is heel belangrijk, en dat is er hier ook. Hard werken is normaal. Ik verwacht een inzet, en ook een cultuur van ‘meedenken’. Als we dan aan het einde van de week met elkaar op een fijne manier hebben kunnen voldoen aan een bepaalde vraag, door onze inzet – dat vind ik het het allerbelangrijkste. En als je kunt zeggen – dat is niet mijn verdienste, of dat is jouw verdienste – maar: dat hebben we mooi sámen bereikt. Want iedereen die hier werkt draagt bij aan het succes van ons bedrijf.

2002
De start.
“Ik ben van het VWO overgestapt naar de MTS. Ik wilde de techniek in, dat was voor mij al klaar. 2 jaar, en dan kon je doorstromen naar het HBO. De universiteit – dat is zo theoretisch. Dit vind ik leuk. Dicht bij de praktijk staan, dat er iets gemaakt wordt. Met mensen omgaan. Dus de HTS – werktuigbouwkunde. Met als richtingen Technische bedrijfskunde en Productietechniek. Ik begon met werken bij Kramp in Varsseveld, een technische groothandel in de agrarische sector. Ik werkte onder andere aan de opzet van een industriële afdeling – aandrijftechniek. Het was boeiend, leerzaam, maar het was de vraag : ‘Ga ik dit 40 jaar doen?’ – dat zag ik niet zitten. Ik ben toen gesolliciteerd op een functie bij Gunnebo. Ik had niet alle benodigde kennis en ervaring, maar in de motivatiebrief beschreef ik wel wat ik méér kon bieden.”
Destijds
“Het eerste half jaar dacht ik ‘Waar ben ik toch terechtgekomen?’ Vijftien jaar geleden, op de tekenkamer. Ik kreeg een klapper onder mijn neus, de P86, Map 642. De map waar alle tekeningen in zaten van de kluizen. ‘Begin daar maar aan, dan kun je het product leren kennen’. Ik heb het eerste halfjaar de hele fabriek niet gezien. Dat was de manier destijds om nieuwe mensen te introduceren. Ik kijk daar nu op terug als heel leerzaam, in de zin dat – als er nieuwe mensen binnenkomen. Er is een stuk taakgerichtheid, dat hoort erbij, maar het moet ook leuk zijn. Dat mensen niet gaan kniezen over de keuze die ze gemaakt hebben – en dat hoeft ook helemaal niet. Als je het bespreekbaar maakt, kun je bijna altijd wel wat voor elkaar betekenen. Ik plan dan ook bewust regelmatig gesprekken met nieuwe medewerkers in mijn agenda. Maar goed: na het eerste halfjaar ging het veel beter. Meer taken, meer feeling met de producten, meer samenwerken met de mensen in de productie. Ik heb veel dingen aangepakt. Ik ben niet iemand die in de afwachtende modus wil zijn.”
Drive
“Ik heb ambitie, maar ik vind de positie, de functie op zich niet belangrijk. Ik doe het niet om een ‘kaartje’ te krijgen waarmee je populair wordt bij anderen. Ik zoek het veel meer in de breedte, in een verrijking van mijn werk. Er moet een balans zijn tussen wat je leuk vindt, en wat je móet. Je moet een bepaalde trots en verwevenheid hebben met het bedrijf die maakt dat je alle kansen wilt pakken. Ik heb dat wel nodig, die betrokkenheid. “

Lees het volgende artikel in de reeks over De Productie:
Hoofd Technische Dienst Ronald Buiting.
  •  

    • De Productie.

      De Productie.

      Een fabriek is een systeem, van materialen, machines, mensen en meer. Een productiemanager houdt zich daarbij bezig met andere zaken dan een …
    • Thuis in Oost-Europa; werken in Nederland

      Thuis in Oost-Europa; werken in Nederland

      Hoe is het om te werken in een ander land, en slechts nu en dan naar 'thuis' te gaan? Peter Jancek is …
    • Gunnebo 2020: De automatisering

      Gunnebo 2020: De automatisering

      In lijn produceren - dat was in 2010 noodzakelijk om concurrerend te blijven. Nu ligt het accent op het stapsgewijs automatiseren van …
    • Het ontwerp van een kluis

      Het ontwerp van een kluis

      Jos Leusink werkt al meer dan 25 jaar aan het ontwerpen van kluizen die hoofdbrekens geven aan krakers, brekers en andere boeven. …